۱۳۸۸ بهمن ۲۶, دوشنبه
۱۳۸۸ بهمن ۲۳, جمعه
برای تو
ببخش که تا امروز در سینه حبسش کردم و نگذاشتم فریاد بزند.....
تقدیم به تو که اکنون می دانی چقدر برایم عزیز هستی
پرواز
ان شب که پرکشیدی زبالینت
رفتی به اوج جدا از جسم پوسیدت
رهایم کردی در اقیانوس غم
خوشحال بودی اما که یار بوسیدت
غروب کرد هفت خورشید زان پس
تو غرق نوری ردای خورشید پوشیدت
فشرده قلبم را دردی عظیم
عظیم تر از کوهها ودره هاواشک های جوشیدت
من حقیر و اشفته وسرگردانم
خوشا به حالت به معشوق رسیدی ارامش نوشیدت
تقدیم به تو که اکنون می دانی چقدر برایم عزیز هستی
پرواز
ان شب که پرکشیدی زبالینت
رفتی به اوج جدا از جسم پوسیدت
رهایم کردی در اقیانوس غم
خوشحال بودی اما که یار بوسیدت
غروب کرد هفت خورشید زان پس
تو غرق نوری ردای خورشید پوشیدت
فشرده قلبم را دردی عظیم
عظیم تر از کوهها ودره هاواشک های جوشیدت
من حقیر و اشفته وسرگردانم
خوشا به حالت به معشوق رسیدی ارامش نوشیدت
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
